tag:blogger.com,1999:blog-30887314.post7908634079081049578..comments2020-03-03T16:56:39.538+01:00Comments on Ορυχειούπολη: Το βλέμμα της βροχήςanthrakoryxoshttp://www.blogger.com/profile/17467515274542150420noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-30887314.post-84986436803862419042007-11-15T17:59:00.000+01:002007-11-15T17:59:00.000+01:00@monalizaΜπορεί και να γνωριζόμαστε, ποιος ξέρει;Κ...@monaliza<BR/>Μπορεί και να γνωριζόμαστε, ποιος ξέρει;<BR/>Κάποτε μπορεί να στεκόμασταν στην ίδια βροχή.<BR/>Να ΄σαι καλά και το νου σου κι εσύ.<BR/>Ποτέ δεν ξέρεις ποιος σε βλέπει.<BR/><BR/>@Soul32<BR/>Κάποτε και η πίκρα μπορεί να γίνει επιθυμητή.<BR/><BR/>@silia<BR/>Βλέμματα που μετατρέπονται σε νότες και αυτές με τη σειρά τους σε συννεφιασμένα μάτια, που βρέχουν ξανά βλέμματα και τα λυτρώνουν, ότι και να περιλαμβάνει αυτή η λύτρωση.<BR/>Η λύτρωση είναι το θέμα. Αρκεί να έρχεται.anthrakoryxoshttps://www.blogger.com/profile/17467515274542150420noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-30887314.post-17191625339765814292007-10-20T01:27:00.000+02:002007-10-20T01:27:00.000+02:00"...δάκρυα μόνο, με δίχως πόνοχωρίς μια λέξη..."--..."...δάκρυα μόνο, με δίχως πόνο<BR/>χωρίς μια λέξη..."<BR/>------------------<BR/>Δάκρυα χωρίς πόνο ;... Ίσως . Κάποιες φορές έτυχε να κλάψω από ... χαρά , μιά δυο φορές από εκνευρισμό και αμηχανία ή ανακούφιση.... Μα τις περισσότερες φορές , έχω κλάψει από λύπη .... από φόβο ... από πόνο (σωματικό ή ψυχικό) και τα δάκρυα μου αυτά είχαν πάντα ...πόνο (ακόμη κι όταν ήταν βουβά)Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-30887314.post-7366412753064190432007-10-15T13:56:00.000+02:002007-10-15T13:56:00.000+02:00Ματιά αποδοχής της αλήθειας. Μάτια σε δόσεις, θλίψ...Ματιά αποδοχής της αλήθειας. Μάτια σε δόσεις, θλίψη σε απόχη. Πολύ όμορφο με δυνατή εικόνα. Πικρή η γεύση του μα επιθυμητή. Μπράβο σου<BR/>Soul32Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-30887314.post-27878490816681921542007-10-15T09:34:00.000+02:002007-10-15T09:34:00.000+02:00πολύ ''δικό μου'' το νιώθω το βλέμμα της δικής σου...πολύ ''δικό μου'' το νιώθω το βλέμμα της δικής σου βροχής. σαν να γνωριζόμαστε καιρό ακόμα κι αν τελευταία χαθήκαμε.<BR/>δεν θα ξεχωρίσω καμιά στροφή.<BR/>μου άρεσε πολύ όλο. <BR/>ίσως είναι από τα εξορυγμένα το αγαπημένο μου.<BR/>το βλέμμα της βροχής λοιπόν...<BR/>το νου σου στις πτήσεις σου.<BR/>σε βλέπει η βροχή κι εγώ.<BR/>καλημέρα.Ευτυχίαhttps://www.blogger.com/profile/16498361035216228095noreply@blogger.com