Momentito

11 Απρ 2007

Μοιάζει ο τρόπος...




Μοιάζει ο τρόπος που κοιτάς παλιό ναυάγιο
Και μια αιώνια σκουριά με καθηλώνει
Με ταξιδεύει σιωπηλά σε τόπο άγιο
Σαν με βυθίζει, με πονά μα με λυτρώνει

Χαμένος χρόνια θησαυρός, καλά κρυμμένος
Που δεν τον ξέβρασε το άτυχο ποστάλι
Απο τα ψεύτικα φιλιά σημαδεμένος
Και χαρακιές στο ασημένιο του ατσάλι










Μοιάζει ο τρόπος που κοιτάς στάχτη που χάνεται
Άσπρα πανιά και άσπρα σύννεφα μαυρίζει
Κι αυτό που κάηκε εκεί που λες δεν πιάνεται
Μ΄ ένα καράβι και βροχής στάλα γυρίζει

Μέσα στις φλόγες θησαυρός, παραδομένος
Στο ιερό σου, επτασφράγιστο μαγγάλι
Όποιος σ΄ αγγίζει απ΄ τη φωτιά σου μαγεμένος
Των εμαθιών σου ναυαγός, στου κύματος τη ζάλη








Photo 1: Wyre wreck -David J. Nightingale

Photo 2: volcano - phawkercom

Photo 3: Pythia - winterscapes

7 σχόλια:

Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος είπε...

και κάπως έτσι αγγίζονται τα πιο μακρινά, τα πιο απρόσιτα... μιλώ ξανά για την τρίτη στροφή...

πολύ μ' αρέσει αυτή η εξόρυξη ανθρακορύχε!

Ανώνυμος είπε...

Τι να πω για τουτο εδω... Θα πω απλα το ωραιοτερο σου για μενα..
Με αγγιξε οσο δεν φανταζεσαι

Lorelei Am Rhein είπε...

Πόση γοητεία μάς ασκούν τα ναυάγια...και φόβο μαζί...

Ανώνυμος είπε...

Ακομη και με σκαρια "ναυαγια", καταφερνεις να μας ταξιδευεις σε τοπους μαγικους , παραμυθενιους...
Νά'σαι καλα .

ector p είπε...

"Στην άκρη του κόσμου περισσεύουν τα ναυάγια"
μα πώς αλλοιώς να χτίσουμε στο κύμα-σαν αλκυόνα φωλιά πάνω στο νερό χτίζεις-,
αλκυόνες το θαλασσοπόρφυρο πουλί τον κήρουλο στα φτερά τους κουβαλάνε;

Ανθρακωρύχος.
Παίδεψε το μάτι του στο ημίφως.

Παπαρούνα είπε...

πολύ καλό

anthrakoryxos είπε...

@αλαφροίσκιωτε
Όλα αγγίζονται και όλα επιστρέφουν.

@Μαρία, πάντα μ΄ έναν καλό λόγο!

@Lucy
Κι όμως όλο εκεί τριγυρνάμε...

@Silia
Κλέβω και την δική σου πυξίδα, καμμιά φορά.

@ector p
Στο ημίφως..
Αλκυονίδων ημερών!

@παπαρούνα
Με κάνεις και κοκκινίζω.