Ερχομός
Θα έρθει, η ομίχλη κι εγώ θα κοιτάζω μέσα της
προσπαθώντας να διακρίνω αν τα μάτια σου είναι οι σπίθες που βλέπω
βαδίζοντας προς τα εμπρός...
Θα έρθει η νύχτα κι εγώ θα χάνομαι μέσα της
προσπαθώντας να διακρίνω το φόρεμά σου στην άκρη του γκρεμού
βαδίζοντας προς τα εμπρός...
Θα έρθει η άνοιξη κι εγώ θα νομίζω χειμώνας
προσπαθώντας να φτιάξω χιονάνθρωπους απο γρασίδι
Παγωνιά ψυχής...
Θα έρθει η συγνώμη κι εγώ θα πέσω μέσα της
προσπαθώντας να διαβάσω τ' όνομά της, μα συγνώμη θα ΄ναι
κι εγώ μέσα της...
Θα έρθει και η θάλασσα, με αγάπης μορφή
σε φιλί κυματογελώντας μου
καθώς θα βαδίζω προς τα εμπρός...
Και ο θάνατος, να με αποκοιμίσει
με νανούρισμα να λέει πόσο μάταια όλα.
Εγώ ήδη νεκρός, θα ονειρεύομαι το πρόσωπό σου...
anthrakoryxos © 10-10-2006 @ 17:37
2 σχόλια:
...μα συγνώμη θα ΄ναι
κι εγώ μέσα της...
πολύ όμορφο..
πολύ μάταιο....
δεν τον θέλω τον θάνατο σαν ύπνο
τον θέλω τέλος για άλλη αρχή.
εμπρός είναι ο δρόμος.
πίσω δεν πάει.
μπορεί νάναι μάταιο όταν μπορείς να γράφεις έτσι?
:)))
#maya μου
Την ομορφιά του μάταιου..
Δημοσίευση σχολίου