Momentito

14 Δεκ 2008

Σε χρόνια αθώα



Ήταν σε χρόνια αθώα, μυρωμένα
που σου ΄στελνα φιλιά να βαλσαμώνεις
σε στίχους με ακρώνυμα σπασμένα
τα έκρυβες για να μη με λησμόνεις

Ανάβανε κρυφά για μας λαμπάδες
του έρωτα οι Άγιοι κι οδοιπόροι
περνάγαμε απο πέτρες Συμπληγάδες
φτωχοί αλλά γενναίοι θαλασσοπόροι

Και κάτι Κυριακές, πως καρτερούσες
στο Λούνα Παρκ τον κόσμο να τρελαίνεις
απ΄ όλα τα παιχνίδια προτιμούσες
στου τρόμου το τρενάκι ν΄ ανεβαίνεις

Φοβόσουνα και ήθελες θυμάμαι
στα χέρια μου πουλάκι να κουρνιάζεις
άραγε τώρα σε ποια τρένα να γυρνάνε
οι φόβοι που δεν ήθελες ν΄ αλλάζεις

Ήταν σε χρόνια αθώα, μυρωμένα
που σου ΄στελνα φιλιά να βαλσαμώνεις
και μέσα σε βιβλία αραχνιασμένα
τα έκρυβες για να μη με λησμόνεις

Του κόσμου την αγάπη όλη χωρούσες
και κάτι Κυριακές, σκέψη γλυκαίνεις
που απ΄ όλα τα παιχνίδια προτιμούσες
στου τρόμου το τρενάκι ν΄ ανεβαίνεις


anthrakoryxos©26-10-2006@07:11

1 σχόλιο:

ΚουκουΒάγια είπε...

Χαλάλι της!
...πολύ καλό...

Καλό βράδυ.
Κου-κου