Momentito

17 Ιουν 2007

Εχω πει στο φεγγάρι να σου χαμογελά

Έχω ιδέες, μα δεν είναι αρκετές
Έχω και νύχτες, όμως είναι μισές
Χωρίς εσένα
Έχω τον πόνο μου, μα ποιός να νοιαστεί
Όλοι μου λέν, σε λίγο θα ξεχαστεί
Μα είναι ψέμα

Κι έτσι φεύγω κι εγώ κάθε νύχτα στο φεγγάρι
Έτσι βλέπω τη γή και τον πόνο μου μακριά
Αν κοιτάξεις ψηλά ο ύπνος πριν σε πάρει
Έχω πει στο φεγγάρι να σου χαμογελά



Έχω γνωστούς, όμως φίλο κανένα
Έχω φιλιά όμως πάνε χαμένα
Χωρίς εσένα
Έχω αλήθειες, μα ο κόσμος τρομάζει
Τα όνειρά μου πάντα θέλει ν' αλλάζει
Που 'ναι κρυμμένα

Κι έτσι φεύγω κι εγώ κάθε νύχτα στο φεγγάρι
Έτσι βλέπω τη γή και τον πόνο μου μακριά
Αν κοιτάξεις ψηλά ο ύπνος πριν σε πάρει
Έχω πει στο φεγγάρι να σου χαμογελά

Έχω μια ελπίδα, την κρατάω στα σκοτάδια
Έχω δυό μάτια που μου φαίνονται άδεια
Χωρίς εσένα
Έχω έναν χάρτη στην ψυχή μου απλώσει
Μα τα σημεία που με είχαν λυτρώσει
Είναι σβησμένα

10/02/06


Photo 1 : www.eyrolles-serveur.com/concours_astrophoto/...
http://www.indyprops.com/pp-goonmap1.jpg

12 σχόλια:

Τάσος Ν. Καραμήτσος είπε...

Τυχερή αυτή που για χάρη της γράφτηκαν οι στίχοι
και έχει ένα φεγγάρι να της χαμογελά
Καλημέρα

Negma είπε...

Καλέ μου ανθρακωρύχε,

Τι μου θύμησες...

Πριν πολλά-πολλά χρόνια, μοιράστηκα με τον αγαπημένο μου μία πανσέληνο, από ένα παράθυρο που έβλεπε σε χιονισμένες σκεπές. Ήταν μια υπέροχη στιγμή και όταν εκείνος αποκοιμήθηκε, ζωγράφισα στο τζάμι του παραθύρου του ένα χαμόγελο και του έγραψα κάτι.

Επέστρεψα και μπήκαν πάλι ανάμεσα μας εκατοντάδες χιλιόμετρα. Αρκετό καιρό μετά, μου τηλεφώνησε για να μου πει ότι προς μεγάλη του έκπληξη, μια μέρα που χιόνιζε πάλι και υπήρχε άχνα στα τζάμια, είδε το φεγγάρι να του χαμογελά...

Ανώνυμος είπε...

Πολύ πόνο έχει το τραγούδι αυτό.

Ανώνυμος είπε...

Το φεγγαρι , λενε , εχει χιλια και....πρόσωπα....
Ενα για τον καθένα μας....
Και ειναι και ....υπάκουο στα κελευσματα των ερωτευμενων...
Χαρα σ'αυτές/ους , που βλεπουνε το χαμογελαστο του προσωπο.....Δεν εχουν να ...φοβουνται τίποτα .
Ο Ερωτας , σε κάνει ...ατρόμητο .
Είμαι στη δουλεια , και με δροσιζουν , τα ποιηματά σου .
Καλό απόγευμα....

Ευτυχία είπε...

''...Αν κοιτάξεις ψηλά ο ύπνος πριν σε πάρει
Έχω πει στο φεγγάρι να σου χαμογελά...''

σμίγουν οι ματιές μας σαν κοιτάζει το φεγγάρι...

όμορφη βραδιά έχει απόψε Ανθρακορύχε!...

spirosvii είπε...

Πρώτη φορά έρχομαι εδώ και μάλλον όχι τελευταία.

"Σε ορυχεία σκοτεινά, πετάω τα σκουπίδια, όσα μου έφερε η ζωή, μ'όσα κι εγώ της πήγα.
Εκείνα που δε λέγονται δε λιώνουν σε καμίνι, ούτε θα πάρει ο διάβολος να κάνει κομποσκοίνι"

JENY... αστεροτρόπιο είπε...

κι έτσι φεύγω κι εγώ κάθε νύχτα...
αν κοιτάξεις ψηλά πριν ο ύπνος σε πάρει...έχω πει στο φεγγάρι να σου χαμογελά.
τη Δευτέρα θα σου ανταποδώσει ένα χαμόγελο τεράστιο μα μελαγχολικό με τη φωνή του Μάλαμα και του Ιωαννίδη.

Χαρυβδιςς είπε...

με πονο κι οχι με μισος ...ενδιαφερον

anthrakoryxos είπε...

@Τάσο
Καλημέρα.
Έχει και έκλειψη που και που..

@negma
Υπέροχο και σημαδιακό το βρίσκω.

@ανώνυμο
Τόσο που δεν χωράει..

@silia
Να είσαι πάντα καλά και ατρόμητη.
Και ο έρωτας, τόσα πρόσωπα έχει.
Χμ, παραπάνω.

@monaliza
Την νύχτα και στην ασχήμια της, όμορφη την βλέπω.

@spyrosvii
Ευχαριστώ για την επίσκεψη και την έμπνευση.

@Jeny
Εις αναμονή..

@χαρυβδιςς
Θέλει και ο πόνος τον χώρο του, την θέση του.
Αβίαστα είναι αυτά.

Ανώνυμος είπε...

Μεθώ την νύχτα με το φως του φεγγαριού. Καλό το τραγούδι σου.
Soul32

Νεφέλη Σμίχελη είπε...

παρότι αναφερεσαι σε κάτι χιλιοειπωμένο τον έρωτα και το φεγγάρι είναι τόσο βαθύ συναισθηματικά και λιτό στην γραφή που γιαυτό το τραγούδι είναι πλήρες και συνεπώς ουσιαστικό

anthrakoryxos είπε...

@soul32
Δεν είναι μονίμως μεθυσμένη;

@νεφέλη σμιχέλη
Δεν μου αρέσει και τόσο η πληρότητα.
Πάντα κάτι να λείπει θέλω.
Να το συμπληρώνει ο καθένας όπως θέλει.
:)