Momentito

7 Ιουλ 2007

Να μην σταματάς



Μην σταματήσεις, μη
Σταματάνε τα κοχύλια να μυρίζουν θάλασσα
Σαν είναι στη στεριά
Μα είναι παιδιά της
Κι αν τ΄αφήσεις στην κουζίνα δίπλα στο αλάτι
Θ΄ακούσεις το κύμα, κάποτε

Μην σταματήσεις, μη
Σταματάνε να ερωτεύονται οι άνθρωποι
Σαν πονέσουν
Μα μπροστά σε μια φαρέτρα αν βρεθούμε
Ένα βέλος στο σώμα μας θα μπήξουμε
Σίγουροι... αλλοίμονο

Μην σταματήσεις, μη
Σταματάνε οι πεταλούδες τη νύχτα να πετάνε
Σαν σκοτεινιάζει
Μα αρχίζουν πάλι
Αν δούνε φώς, μαγεμένες φτεροκοπάν
Στον θάνατό τους, αφήνονται

Μην σταματήσεις, μη
Σταματάνε οι καρδιές να χτυπάνε
Στον χαμό μας
Μα οι μνήμες τους
Άϋλες στροβιλίζονται, κλείνουν το μάτι στην ψυχή
Και αθάνατες, γίνονται

Μην σταματήσεις, μη
Σταματάει ο πόλεμος, για λίγο
Μέχρι τα σπαθιά μας ν΄ακονίσουμε
Μέχρι να γεννηθεί το επόμενο παιδί
Που δεν το ξέρει
Αλλά στον πόλεμο, θα χαθεί

Άκουσέ με...
Μην σταματάς


15/02/06



Photo 1 : Jeanette Sendler from 'Sound and Suspension'

Photo 2 : "Blue" "Shadow" "War"

13 σχόλια:

Τίποτα είπε...

Ακούγεται η φωνή σου, ανθρακωρύχε. Δυνατά ακούγεται.

Negma είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Negma είπε...

"Μην σταματήσεις, μη
Σταματάνε να ερωτεύονται οι άνθρωποι
Σαν πονέσουν
Μα μπροστά σε μια φαρέτρα αν βρεθούμε
Ένα βέλος στο σώμα μας θα μπήξουμε
Σίγουροι... αλλοίμονο"

Όχι όλοι, ανθρακωρύχε μου! Κάποιοι λίγοι τελευταίοι ρομαντικοί μείναμε, που συνεχίζουμε να ματώνουμε... Κάποιοι άλλοι βάζουν πανοπλίες... και τι να κάνει το καημένο το βέλος μας... γυρνάει πίσω και τρυπάει κι άλλο εμάς...

Ανώνυμος είπε...

Σε ακούω βαθιά απ τις στοές
soul32

Sophia Choleva είπε...

Κι εγώ από τη Λάρισα σου στέλνω τραγουδάκια , αλλά με χάλια σύνδεση η οποία δεν με αφήνει να απολαύσω τη σελίδα σου ! Σήμερα λοιπόν έχω τα γενέθλια μου , και θεωρώ ότι ένα καλό δώρο γενεθλίων ήταν και το ότι ανακάλυψα το μπλογκ σου , άσε με να το βλέπω έτσι … Φιλιά πολλά και κουράγιο με τη ζέστη …

Xνούδι είπε...

Εμένα αυτός ο σταλακτίτης που΄κλαίει τις νύχτες γιατί δεν μου ξεμπήγεται από την καρδιά με τίποτα?

Фе́ммe скатале είπε...

Ήρθα κι εγώ. Πού είναι το φτυαράκι μου;

anthrakoryxos είπε...

@Τίποτα
Αν ακούγεται η δική μου, η δική σου ξεκουφαίνει..

@negma΄
Όταν μαζευτούν πολλά βέλη τι γίνεται;
Βήμα - βήμα πάμε, μήπως ακουμπήσουν τα βέλη μας σε καμμιά γωνία. (Ο ''πόνος'' φυλάει τα έρημα).
Μαζί σου, χωρίς πανοπλία.

@Σοφία
Τα ακούω και θυμάμαι.
Αυτό το παλιομαντάτο, να είναι στη θέση του;
Το τουμπελέκι δεν το έσπασε ακόμη ο Θωμάς;
Στείλε mail αν θες, έχω να σε ρωτήσω..
Καλωσήρθες

@Χνουδάκι μου
Ούτε εμένα ο άτιμος.
Καλές βουτιές!

@maria_adouaneta (που δεν σε λένε Μαρία)
Κοίτα καλύτερα.
Εκεί δίπλα στο καλαμάκι σου είναι.
Μην μπερδευτείς και ρουφήξεις χώμα..
Καλωσήρθες

το αερικό είπε...

Καλησπέρα!
Επειδή ψάχνω κι άκρη δε βρίσκω, θα μπορούσες να μου δώσεις κάποια πληροφορία για το τραγούδι "ταξίδι" με τον Π.Κατσιμίχα;
Σ'ευχαριστώ εκ των πρωτέρων
και ποτέ " μη σταματάς"!

anthrakoryxos είπε...

@Αερικό
έχεις ''comment''.

το αερικό είπε...

Ευχαριστώ και πάλι!
Εξαιρετικά ενδιαφέρον το blog της μουσικής κιβωτού
καλημέρα-καλημέρα!

ξερω γω; είπε...

Ολα αυτά που χαρίζονται, όλα αυτά που αφήνονται στο πόνο απ'τα βέλη κάνοντας κομμάτια την ασπίδα τους, όλα αυτά που αντικρίζουν το χαμό τους πριν καν πλησιάσει, όλα αυτά που λαθροβιούν μέσα από το χθες...όλα αυτά με έπνιξαν καθώς τα μάτια μου σήκωναν αυτούς τους στίχους σαν βαριές, βαριές φτυαριές...
Κι αλήθεια είναι αδύναμα μάτια και χέρια...

anthrakoryxos είπε...

@αερικο
Γεια σου αερικό μου. Να περνας να μας δροσίζεις

@άρρωστη ερινύς
Ευχαριστώ που δεν έρχεσαι στον ύπνο μου, αλλά μόνο στον ξύπνιο μου.
Καλωσήρθες