Ο Νεραϊδής

Υπάρχουν κι αυτές οι μαχαιριές που τις νιώθεις αλλιώς.


Να ξαποσταίνεις τις καρδιές, όπου ΄ναι κουρασμένες
Γλυκό Μαϊστρο να φυσάς, είσαι πλασμένη κόρη
Δελφίνι να παραφυλάς, της μοναξιάς βαπόρι
Να γλυκογέρνεις στις ματιές, τις χρόνια μαραμένες

Να σέρνεις στο φουστάνι σου, τα κρητικά μαχαίρια
Να καταπίνεις τα σπαθιά, που έρωτες ξορκίσαν
Και κοπελιές μονάχες τους, στον Ψηλορείτη αφήσαν
Στο Ίδαιο Άντρο να κρατάς, όσους δεν έχουν ταίρια

Σούστα τρελλή Ρουματιανή, έλα να σου χορέψω
Νύχτες πολλές που σε γρικώ, σε ματωμένη πόλη
Τσι αγάπης που με ξάπλωσε, είναι βαρύ το βόλι
Λίγη θωρώ παρηγοριά, μα πούθε να την κλέψω

Κυρά μου ακριβοθώρητη και νεραϊδοπλασμένη
Θα ΄ρθω στην Άγια Ρούμελη, μήπως και σ΄απαντήσω
Τα μάθια μου πως ομπριούν ξανά ν΄ανεστορήσω
Τι έρωτες που συνείκασα, αγάπη μια μου μένει.....




Νεραϊδής : Νεραϊδοπαρμένος

Ρουματιανή Σούστα : Μια παραδοσιακή μορφή της σούστας
(Κρητικός χορός), που χορεύεται μόνο από άντρες
και διακατέχεται από έντονο πολεμικό πνεύμα.

Ιδαίο Άντρο: Το Δικταίο Άντρο στο οροπέδιο του Λασιθίου
είναι σύμφωνα με τη μυθολογία, ο τόπος γέννησης του Δία.
Κατά το μύθο, ο Δίας έμεινε στο Ιδαίο Άντρο,
στον Ψηλορείτη μέχρι την ενηλικίωσή του.

Ομπριώ: Η αρχ. ελληνική λέξη όμβρος (νεροποντή), έγινε ομπρά και το ομβρέω,
ομπριώ.

Ανεστορίζω: Ανεστορούμαι και ανεστορίζω,
σημαίνει θυμούμαι και διηγούμαι.

Συνεικάζω: Συγκρίνω

18/02/06


Για τους φίλους που βρίσκονται απο χθές (03/08/07), κάπου κοντά στην Άγια Ρούμελη και το Φραγκοκάστελλο
Για την φίλη Silia που με ταξιδεύει, με συγκινεί και με έμπλεξε στο ''παιχνίδι'' των προορισμών.
Ένας είναι ο παραπάνω..
Και τέλος στον ''νησιώτη'' που επιδίδεται σε ''γιόγκα'', ανάμεσα στ' αστέρια (και μάλλον και σε βουτιές). Να προσέχεις τις Νεράϊδες.