The Ferryman has been paid

Η αγωνία

κύλησε βουβά, δίπλα στο κέρμα, που έπεσε απο τα ροζιασμένα δάχτυλα.

Έτρεξε για λίγο πίσω του.

Μόλις το είδε να χάνεται μέσα στον μαύρο μανδύα του βαρκάρη, γύρισε τρέχοντας,

εκεί που πάντα ήταν, στην ψυχή.

Μετά απο ελάχιστα δευτερόλεπτα, κερματισμένη η ψυχή ,

κύλησε προς τον μαύρο μανδύα του βαρκάρη.

Και ο μόνος ήχος που ακουγόταν, ήταν ο ήχος που κάνει το κουπί,

χτυπώντας πότε απαλά, πότε αλύπητα

την επιφάνεια του νερού...