Σε τραγουδώ

Όσα χρεώνω στους ουρανούς
εκεί ψηλά, μετέωρα θα μένουν
και τα πουλιά, πλάι στους λυγμούς
θα φτερουγίζουν, θα κοιτάν και θα σωπαίνουν

Λείπεις για λίγο, μα είναι πολύ
ξεφτίζει ο χρόνος, προσπερνά και δε μ΄ αγγίζει
μ΄ αθιβολές που στάζουν δάκρυ και χολή
φτιάχνω κι απόψε ένα χαμόγελο που τρίζει

Αν με κοιτάς απ΄τη γωνιά
που σ΄ έχει εξορίσει η φυλακή σου
στείλε μου λίγη παγωνιά
μήπως ζεστάνει η ψυχή σου
στα όνειρα σου αν με φιλάς
που κρύβεται τις νύχτες η φυγή σου
κρύψε ένα όνειρο για μας
στο μοναχό, ακοίμητο φιλί σου

Εσένα που δε γνώρισα ποτέ
φωτιά μες της ψυχής μου το ασήμι
ήλιε χλωμέ μου, ήλιε κρυφέ
παλιάς ζωής απέθαντης, μόνη μου μνήμη

Δεν έμαθες ποτέ τι γεύση έχει
το δάκρυ που μου αλμύρισε τ΄ αχείλι
σύννεφο η σκέψη μου και πάντα βρέχει
μες στο τραγούδι μου, που απλώνεται το δείλι

anthrakoryxos © 15-10-20060 3:22

Photo: www.chesscentral.com/.../river-of-time.jpg